Niezależnie od tego, czy chcesz nauczyć się rysować czaszkę do projektu szkolnego, czy po prostu interesuje Cię czaszka dla siebie, istnieje kilka podstawowych kroków, które należy wykonać. Dowiesz się również o anatomii czaszki i jak dodać linie konturowe i grzbiety do górnej części kości policzkowej.
Rysowanie czaszki z boku
Użycie czaszki jako tematu pracy plastycznej to zabawny sposób na zdobycie wprawy w oddawaniu form i proporcji. Niezależnie od tego, czy tworzysz okładkę albumu, czy plakat dla zespołu, czaszka może być świetnym sposobem na dodanie koloru i realizmu do obrazu.
Aby narysować czaszkę, będziesz musiał użyć organicznych kształtów, takich jak koło, które można znaleźć w ludzkiej głowie. Ważne jest również, aby użyć prawidłowej symetrii dla swojego rysunku. Ważne jest również użycie lekkiej linii, która pozwoli Ci łatwo wymazać błędy.
Gniazda oczu są ważne dla rysowania realistycznych czaszek. Musisz narysować linię w poprzek szczęki i inną linię, która zakrzywia się, aby wskazać miejsce, gdzie będą znajdować się oczodoły. Możesz również użyć obrazu referencyjnego, aby określić cienie i szczegóły.
Istnieje wiele sposobów na narysowanie czaszki. Najszybszym i najbardziej efektywnym sposobem jest narysowanie czaszki w widoku z profilu. Aby to zrobić, należy narysować okrąg, który będzie pełnił rolę przewodnika dla reszty czaszki. Dzięki temu wszystkie najważniejsze części czaszki zostaną narysowane prawidłowo.
Będziesz musiał również dodać głębi czaszce. Użyj lekkiej kreski i cieniowania, aby wyróżnić szczegóły. Upewnij się również, że wszystkie wartości tonalne są uwzględnione dla każdego aspektu czaszki.
Używanie czaszki jako tematu może być również korzystne dla nauki różnych kątów czaszki. Możesz użyć narzędzia selekcji w Photoshopie, aby wybrać odpowiedni obszar czaszki. Dzięki temu łatwiej będzie narysować czaszkę pod innym kątem.
Czaszka może być również wykorzystana jako temat klasycznej sztuki martwej natury. Jest to szczególnie przydatne w przypadku pop artu lub grafiki. Można ją również wykorzystać w grafikach dotyczących sezonowych wydarzeń.
Narysuj czaszkę z boku, co pomoże Ci dodać realizmu i głębi do Twojej sztuki. Jest to również doskonały sposób na ćwiczenie technik cieniowania.
Dodawanie linii konturowych
Dodawanie linii konturowych do czaszki to technika, która może wzmocnić rysunek sylwetki. Pomaga również w wyrażeniu nastroju i ruchu. Używanie różnych rodzajów linii konturowych pozwala na uzyskanie bardziej zróżnicowanej ekspresji. Proces ten można zastosować również do trzonów szkieletów.
Pierwszym krokiem w dodawaniu linii konturowych do czaszki jest narysowanie linii skroniowej, poziomej linii, która zakrzywia się wokół wciętego obszaru boku głowy. Linia ta powinna przypominać niedoskonały kształt litery C. Ważne jest również narysowanie oczodołów i jamy nosowej. Usta powinny być o połowę szersze od nosa. Ważna jest również pionowa linia środkowa twarzy, która służy do rysowania kości policzkowych.
Drugi etap dodawania linii konturowych do czaszki polega na określeniu punktów przecięcia. W tym procesie punkty są określane na podstawie ich nakładania się z trzonami szkieletu. W niektórych przypadkach punkty nakładania się mogą być wybrane arbitralnie wzdłuż linii konturu. W innych przypadkach mogą być oparte na tej samej wysokości.
Aby dodać linie konturowe do czaszki, należy zacząć od widoku głowy. Po dodaniu ostatniego punktu wskaźnik powinien zostać zmieniony na wskaźnik zamkniętej ścieżki. Ten krok jest niezbędny do uzyskania dokładnych wyników. Jeśli nie jesteś w stanie osiągnąć pożądanego rezultatu, może być konieczne wymazanie linii fundamentowych.
Używając tej techniki, generowane są dwie linie konturowe dla każdej frędzli intensywności. Te linie konturowe są przesuwane w lewo i w prawo względem środka frędzli. W końcu te dwie linie konturowe są łączone i interpolowane w celu wygenerowania gładkiej powierzchni.
Dodanie linii konturowych do czaszki może być skutecznym sposobem na poprawienie rysunku owalnego kształtu. Można je również wykorzystać do zastąpienia jaśniejszych linii używanych do rysowania kształtów symetrycznych.
Trzon szkieletu jest pośrednią linią konturową. Jest generowany w połowie drogi pomiędzy dwoma sąsiednimi liniami konturowymi. Można zastosować metodę identyfikacji pni szkieletowych opisaną w punktach 2.3 i 2.4. W procesie tym punkty przecięcia są określane na podstawie ich pokrywania się z gałęziami szkieletu.
Dodawanie grzbietów do górnej części kości policzkowej
Dodawanie grzbietów do górnej części kości policzkowej czaszki jest rytuałem przejścia dla wielu artystów. Dodanie odpowiednich wysokości da zaskakująco przyjemne rezultaty. Użycie odpowiedniego narzędzia zapewni długowieczność powstałej rzeźby. Najlepszą częścią jest to, że nigdy nie będzie trzeba zadzwonić do przysługi ponownie. Na szczęście sztuka rzeźbienia czaszek jest czymś, co można praktykować w swoim własnym czasie. W przeciwieństwie do większości form sztuki, możesz to zrobić bez ciągłego kichania i sapania najmniejszego człowieka. Tak więc, na co czekasz? Wykorzystaj w pełni okazję do kreatywności i zacznij tworzyć te warte ślinienia arcydzieła.
Najlepszym sposobem, aby to zrobić jest wyciągnąć swój czas rzeźbienia biorąc wycieczkę do lokalnego sklepu z narzędziami i zapytać pomocnego pracownika o najlepszych narzędzi i materiałów do pracy. Zapewni to, że używasz odpowiedniego sprzętu i świetnie się bawisz, robiąc to.
Anatomia czaszki
Zasadniczo czaszka jest pustą strukturą o owalnym kształcie. Służy jako struktura ochronna dla mózgu i innych struktur nerwowo-naczyniowych. Funkcjonuje również jako strukturalna podpora dla twarzy. Czaszkę tworzy szereg kości. Wśród nich są kość czaszki, kości twarzowe i kość potyliczna.
W czaszce kości czaszki połączone są ze sobą szwami czaszkowymi. Szwy te tworzą rozgałęzienia, które tworzą rowki na wewnętrznej powierzchni czaszki. W zależności od rodzaju kości, szwy są klasyfikowane jako koronowe, strzałkowe i lambda. Każdy szew połączony jest z następnym przez bregmę. Bregma ta jest zbiegiem szwów koronowych i strzałkowych.
Czaszki posiadają również kilka foramina. Umożliwiają one dostęp do nerwów, naczyń krwionośnych i innych struktur nerwowo-naczyniowych. Czaszka zawiera również kilka zatok. Zatoki są przestrzeniami wypełnionymi powietrzem lub śluzem. Zatoki znajdują się głęboko w grzebieniach brwiowych. Stanowią one początek ośrodkowego układu nerwowego.
Czaszka dzieli się na trzy główne części: czaszkę, obudowę mózgu i podstawę czaszki. Obudowa mózgu składa się z ośmiu kości, które tworzą mózg. Zawiera ona móżdżek i inne wewnętrzne treści. Znajdują się w niej również nerwy, naczynia krwionośne i przyczepy mięśniowe. Podstawa zawiera kości, które tworzą jamę nosową, usta i kości podtrzymujące twarz. Czaszka zawiera również wewnętrzną część, viscerocranium. Trzewioczaszka jest częścią centralnego układu nerwowego i bierze udział w trawieniu i oddychaniu.
Podstawa czaszki zawiera kości potylicy, kości śledziony i kości etmoidalnej. Zawiera również konchy nosowe, kostne występy z bocznych ścian jamy nosowej. Zawiera również foramen spinosum, mały otwór u podstawy czaszki. Foramen spinosum jest punktem wejścia dla ważnej tętnicy. Otwiera się również na kanał szyjny.
Podstawa czaszki jest bardzo ważną częścią czaszki i zawiera szereg funkcji. Zapewnia dostęp do trudno dostępnych zmian wewnątrzczaszkowych, zwłaszcza tych, które znajdują się w pobliżu pnia mózgu. Zapewnia również przyczepy mięśniowe, które umożliwiają poruszanie głową.
Podobne tematy